Posts Tagged ‘montanaru’

A s’omine. La grande poesia Sarda

A s’omine. Testo in Sardo ed in italiano al seguito: Da’ue non si torrat ses benidu né ischis cando torras a partire, su die ch’has a morrer senz’ischire, comente senz’ischire ses naschidu. T’hat su grande misteru partoridu e casi misteriosu est su vivire, ca tra filare, tesser’e ordire nemos sa tela propria hat cumpridu. Restad’in [...]

Continue Reading...

Solitariu vivo – La grande poesia Sarda

Cantigos de amargura. Solitariu vivo in Gennargentu che un’abile subra sos rocchiles, airadu cun falsos e cun viles nemigos d’ogni bonu sentimentu, Chi pius d’una ‘orta a tradimentu m’hana puntu cun leppas e istiles, ma eo cussu grustu ‘e tidiles, che muscas in sa manu hapo mantentu. *** Solitario vivo nel Gennargentu come un’aquila sulle [...]

Continue Reading...

Est una notte ‘e luna – Montanaru, la grande poesia Sarda

Est una notte ‘e luna, de cuddas lunas de atonzu giaras, chi cando tue t’acciaras a la ‘ider’andare, isperas novamente in sa fortuna. Hat piòpidu tantu tottu sa die. Pariat sa terra in s’adde e in sa serra, tra sos fenos siccados, bestida de antighissimu piantu. Ma ecco in su serenu avanzare sa notte; giaru [...]

Continue Reading...